Naalala ko si Bb. Pizarro. Siya ang Filipino teacher namin sa Jose Abad Santos High School na nag-train sa akin sa larangan ng talumpati, sabayang pagbigkas at balagtasan. Isang stage play ang ginawa namin noon tungkol sa mga street children and until today, memorize ko pa rin ang tula na tinuro nya sa amin.
Ms. Pizarro is the one wearing a green blouse. Ninang ko din siya sa kasal. Kita mo ba yung batang kulot at payat? Oo, ako nga yan!
BATANG LANSANGAN
Batang langsangan…
Lumalaboy, walang patutunguan.
Ang bangketa ang overpass ang aming tahanan.
Sa lamig ng gabi, dyaryo’t karton lang ang aming higaan.
Ni walang pampainit sa giniginaw naming mga katawan.
Heto kami, marumi, mabaho, natutong magbisyo…
Kinukundena ng malinis na mundo
Sino nga ba ang interisado,
na kami ay handugan ng tunay na serbisyo?
Wala….Meron….
Ah…Baka sakali, ang gobyerno
baka sakali, ang simbahan…
baka sakali…..
Kayo?
Ang mga larawan ng mga batang ito ay aking nakuha sa aking paglalakad sa Sta. Cruz Manila. Hindi nila alintana ang dumi ng tubig na nasa fountain sa tapat ng simbahan.
iamchockencabo
0 comments:
Post a Comment